"Ben böyle bir acıya dayanamıyorsam, Şehitlerimizin ailelerinin durumlarını hiç düşünemiyorum. 15 Silah Arkadaşımı kaybetmenin derin üzüntüsü içerisindeyim. Söyleyecek söz bulamıyorum. Herkes makro dengelere odaklanıyorken, "sağduyu, sükunet" diye çağrıda bulunuyorken, bir takım siyasiler yıllardır oturmakta oldukları koltuklarında bilmem kaçıncı defa aynı yorumları yapmaya hazırlanıyorken, ben artık söyleyecek söz bulamıyorum. Barzani denen it pkk piçini beslerken, bu yaratıklarla el sıkışanlara söyleyecek söz bulamıyorum. Beni, şehitlerimizin ardından gözyaşı dökmekten başka hiçbir şey yapamama derecesinde elim kolum bağlı hale getirenlere söyleyecek söz bulamıyorum.

15 ocak yanıyor şimdi. Türkiye ise 15 saat geçmeden unutacak tüm bu acıları. birileri çıkıp şimdi "dağdaki de bizim kardeşimiz, karakoldaki de" diyerek hem milletimize şirin görünmeye çalışacak, hem de dağdakini kardeşi yapacak...

Boğazım doluyor, yutkunamıyorum bile üzüntümden... 15 aslan parçasını bıraktım Aktütün'de... Şemdinli yine sulandı 15 babayiğitin kanıyla... Söyleyecek söz bulamıyorum... 23 tane kahpe yere serilmiş, n'eyleyeyim?.. Yine belediyelerin resmi araçları piçlerin leşleri taşınsın diye özel hizmete tahsis edilecek... Yine göz göre göre pkk paçavraları sallanacak, "dişe diş kana kan!" diye slogan atılacak, devletin F-16'ları, Süper Kobra'ları yatacak olduğu yerde, bomba yağdıramayacak destekçinin üzerine... Bir yiğit siyasetçi demeyecek ki, "Terörist cenazesine katılıp provakasyon yapanları terörist ilan edelim ve hepsini oldukları yere yığalım, ibret olsun kalkmasın leşleri 3-5 gün ortalıktan!"...

Fazla değil bir yiğit istiyorum. 15 tanesini dağda kurşuna feda ettim, biri siyasete feda olmayı göze almalı. Bir yiğit istiyorum sadece, meclisteki pkk lı piçlerle iki yumruk atıp yüreğimi azıcık olsun soğutsun. Bir yiğit istiyorum ki istifa etsin, "Ben bu kadar aciz kalan bir devletin meclisinde bu piçlerle aynı sıralarda oturmayı içime sindiremiyorum, burası piçlerin meclisiyse ben yokum!" diyebilsin! Bir yiğit istiyorum, başkabana haykırsın "sen ne idüğü belirsiz davaları savcı kesilip savunurken, vatanımızı savunan 15 Mehmetçik vatan sevdasının bedelini canıyla ödedi, neredesin!" diyebilsin.

Acım çok büyük... Söyleyecek söz bulamıyorum. Parmaklarım değil, klavyeye düşen gözyaşlarım yazıyor tüm bu isyanımı. Ben bir cumartesi gününü huzurla geçirmeye hazırlanırken, 15 babayiğidim benim huzurum için toprağa düşüyor. 15 defa ölüyorum, 15.000 defa yaralanıyorum... Her seferinde soruyorum kendime, "Tek başıma ne yapabilirim ki?" diyorum. her defasında öfkemle kalkıyorum, zararı sağlığıma oluyor, bu acı beynimi kemirmekten vazgeçip bağışıklık sistemime, tansiyonuma, kalbime, mideme saldırıyor. Hoş, bu acı beni aşıp, ülkeme saldırıyor biliyorum. Biliyorum ki en az benim kadar canı yanan milyonlarca vatandaşım var. Hepsi aynı soruyu soruyor muhtemelen: "Ben ne yapabilirim?!.." Bir acı kadere boyun eğme mecburiyeti beliriyor karşımda, ben acılar içinde kıvranırken biliyorum ki, Mehmetçiğim vücuduna giren kurşunun acısını hissettmeye fırsat bulamadan şehadet şerbetini içiyor...

Allah diyorum, Peygamber diyorum, her gün birkaç babayiğitim Peygamber Ocağı'ndan o en yüce mertebeye uzanırken birileri hala Şehidin üstünden dinli-dinsiz tartışması yapıyor. Şehidimin görevi canını vermekle bitmiyor, siyasete de alet ediliveriyor; nasıl din de alet ediliyorsa... "Dinle uğraşacağınıza Şehit vermeyin!.." diyor dinine yandığım! Ben Allah diyorum, o da bir yandan "Yallah!" diyor!.. "Hilal uğruna güneşler batarken", birileri hilali kalkan yapıp hala dil uzatıyor askerime... Vatansız vicdansız, kemiklerini sızlatıyor Şehidimin...

İçim acıyor, söyleyecek söz bulamıyorum... Alelacele bir dilekçe karalıyorum Güneydoğu'da görevlendirilmek için, elim kolum bağlı, kabul edilmeyeceğini bile bile... 15 Silah arkadaşım toprağa düşmüş, n'eyleyeyim? Ajanslardan fotoğraflar yağıyor, Aktütün cayır cayır; sanki Şemdinli kırsalında değil, yüreğimin ortasında yanıyor. Astsubayımı görebiliyorum, toprağa düşerken bile askerini korumanın hesabında. Uzmanımı görüyorum, kanı oluk oluk akarken bir piç daha indirmenin derdinde. Mehmedimi görüyorum, şakağından süzülen kudretiyle vatanı uğruna canını vermenin mutluluğu yüzüne yansımış, Şehadet şerbetini içerken gülümsüyor çapulcu piçine inat.

Yabancı devletlerin büyük başları bizim büyük başların telefonlarının diğer ucunda ağızlarının kenarından çıkıyor "Çok üzülmdüm" mesajları... Ardından da diğer telefonla piçlerin yaralıları toplansın diye helikopter gönderilmesi için emir veriyor, aslına rücu edercesine...

Söyleyecek söz bulamıyorum, 15 yiğidim Al Bayrağa al oldular, sarıldılar ve gönderiliyorlar... Yitik bir "Vatan sağolsun!" nidası çıkıyor, ünlemi şanına haiz, yoksa gür çıktığından değil!.. Gür çıkan şey sesim de değil, yalnızca gözyaşlarım. Bu kadar kelimeyi gözyaşlarım yazıyor, cümleleri gözyaşlarım kuruyor. Gözyaşı dökebiliyorum ancak gidenin ardından, memleketimin yarısı koyun olmuşken, çobanları benim gözyaşımdan doğan pınarlardan içiyor suyunu... Bir duruluyorum, bir coşuyorum... Beddua üstüne beddua, lanet yağdırmanın ihtisasını yapmışım... 15 saat sonra unutulacağını bile bile, 15 Şehidime yanıyorum...

Söyleyecek çok şey var, ama söyleyecek söz bulamıyorum. Yirmi dokuz harf yetmiyor isyanımı haykırmaya...

Söyleyecek söz bulamıyorum... sözün bittiği yerde, Şehitlerimi gözyaşlarımla uğurluyorum mekan-ı Ahir'e... yitik bir sesle, haykırmak ne kelime; ancak mırıldana biliyorum: Vatan sağolsun..."


Asteğmen Özgür Özata adlı arkadaşımın bu olaya karşı bir forumda verdiği tepkidir. Tüm herkesin duygularını aynen ifade ettiği için buraya eklemeyi uygun gördüm.

Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi,beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin
Fedakarlığımı anlıyorsun
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orada beraber yaşarız
külümün içinde külün
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri sen
biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama ,çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
Bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde?
İçimden bir şey :
belki diyor.

Nazım Hikmet

Artık demir almak günü gelmişse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.



Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol.



Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,



Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.



Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.



Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.


Yahya Kemal

What a thrill...
With darkness and silence through the night
What a thrill...
I'm searching and i'll melt into you
What a fear in my heart
But you're so supreme!

I give my life
Not for honor, but for you
**snake eater**
In my time there'll be no one else
Crime, it's the way i fly to you
**snake eater**
I'm still in a dream, snake eater!

Someday you go through the rain
Someday you feed on a tree frog
This ordeal, the trial to survive
For the day we see new light!

I give my life
Not for honor, but for you
**snake eater**
In my time there'll be no one else
Crime, it's the way i fly to you
**snake eater**
I'm still in a dream, snake eater!

You know when I said I knew little about love? That wasn’t true. I know a lot about love. I’ve seen it, centuries and centuries of it, and it was the only thing that made watching your world bearable. All those wars. Pain, lies, hate… It made me want to turn away and never look down again. But when I see the way that mankind loves… You could search to the furthest reaches of the universe and never find anything more beautiful. So yes, I know that love is unconditional. But I also know that it can be unpredictable, unexpected, uncontrollable, unbearable and strangely easy to mistake for loathing, and… What I’m trying to say, Tristan is… I think I love you. Is this love, Tristan? I never imagined I’d know it for myself. My heart… It feels like my chest can barely contain it. Like it’s trying to escape because it doesn’t belong to me any more. It belongs to you. And if you wanted it, I’d wish for nothing in exchange - no fits. No goods. No demonstrations of devotion. Nothing but knowing you loved me too. Just your heart, in exchange for mine.

…lips, ripe as the berries in June
Red the rose, red the rose
Skin, pale as the light of the moon
Gently as she goes
Eyes, blue as the sea and the sky
Water flows, water flows
Heart, burning like fire in the night
Gently as she goes…

Because of you
my world is now whole,
Because of you
love lives in my soul.
Because of you
I have laughter in my eyes,
Because of you
I am no longer afraid of good-byes.
You are my pillar
my stone of strength,
With me through all seasons
and great times of length.
My love for you is pure
boundless through space and time,
it grows stronger everyday
with the knowledge that you'll always be mine.
At the altar
I will joyously say 'I do',
for I have it all now
and it's all because of you.

One look
One smile
One touch
One embrace
One kiss
One love
Two people
Two minds
Two souls
Two destinies
One road
One journey
One ending
Together.

Geçen gün senin yanında aklıma ölümüm geldi
Sensizlik bir mızrak gibi saplandı kalbime
O son anı hatırladım, o seni koyup gidişimi
İlk defa bu kadar üzüldüm dünyaya geldiğime
Ölüm! kaçınılmaz sonuç o soğuk kelime
Bir gün ucuz bir fahişe gibi koynuma girecek
Yüzümde gezinecek pis ve iğrenç elleri
Korkudan büyümüş gözlerimde hayaller can verecek
Biliyorum üzüleceksin, ama bir gerçek
Bir yerde sevişmek gibi, bir yerde yaşamak kadar
Ne halin sıcaklığımızın bizi terketmesi
Ve yüzümüze birbiri ardınca kapanan kapılar
Ergeç uzanır bir el son kampanyayı çalar
Anlarız kaçınılmaz anın geldiğini
Şehre bir bomba düşmüş gibi aynalar, camlar kırılır
İnsan arar da bir türlü bulamaz güzelliğini.
Kimse benim kadar bilemez ölümün rezilliğini
Seni koyup gitmenin hüznünü ben anlarım
Çünkü ben sende buldum kendimi, sende sevdim
Senin yanında seninle değerlendi zamanlarım
Ne acı gün kadehlerin boş kalması, şarkıların yarım
Mevsimlerin birbiri ardınca bir anda bitivermesi
Ansızın toprakla dolması gözlerimizin
Karnımıza o çirkin böceklerin girmesi
Kim bilir ölüm belki de bir çilenin sona ermesi
Belki güzeldir, şu sefil dünyaya boş gözle bakmak
Ne çare ki sen varsın, o dünyada sen varsın
Benim korkum ölüm değil, seni yalnız bırakmak

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
" O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın. Ve zaten genellikle O daha az sever seni, Senin O'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin. Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen, Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin, Güneşi, ayı, yıldızları... Mesela kutup yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir Şeylerin... Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan,
renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye. Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın.
Ucundan tutarak...

Can YÜCEL

Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;

Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,

Sevdiğin kadar sevileceksin.
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..

İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,
Sevdiğin kadar sevilirsin...

After you leave, I will become a tree
Alone on a hillside, loving wind and sun,
Waiting for you to return home to me
Though centuries of lonely stars may run.

I'll grow tall and give lots of shade,
Sheltering birds and other bright-eyed things.
Pleased with all the progress that I've made,
I'll spread my leafy branches out like wings.

But oh! Every moment of every day
I'll miss you with the passion of the wind,
Gazing endlessly upon the way
That without you must empty, empty wind.

I wish that I could be with you
And hold you in my arms,
Whisper all my love to you
And kiss away your tears.

I wish that I could take your cares
And put them all away,
Neatly folded into drawers
While pleasure lights your smile.

I wish that joy could step inside
Your heart and stay awhile,
And all the rain could turn into
A rainbow in the sun.

And all our loneliness like mist
Could fade into the blue,
A memory of sad, hard times
That happened long ago.

But I cannot come home right now,
And you cannot come here;
And so our dreams must be the fields
On which we laugh and play.

If life cannot be what we want,
It will, it will be so;
For love can turn the harshest light
To gold through sheer affection.