Günün Ardından...  

Posted by Theodrien

Gece büyük bir heyecanla yatmıştı yatağına. İçinde sürekli ertesi gün olacak buluşmanın heyecan kıpırtıları vardı. "Ya uyanamazsam?" dedi. Çünkü birkaç aydır hiç erken kalkmamıştı. Geç kalmak istemiyordu. "İki telefonun alarmını da kurarsam kalkamama gibi bir ihtimalim olamaz!" diye geçirdi içinden. Zaten uykusu ağır değildi o kadar, ama korkuyordu yine de. Söz vermişti, "Saat 10'da oradayım" demişti. Geç kalamazdı. Düşündü...Düşündü...Ve uykuya daldı...

Sabah büyük bir gürültüyle uyandı. Kulağının dibinde bangır bangır "Ramstein - Du hast" çalıyordu. Bir an geç kaldığını düşündü, hemen saate baktı. Saatin 08:00 olduğunu görünce yüzüne bir gülümseme yayıldı. Hemen kalktı, hazırlanmaya başladı. Evden çıkarken saat 09:00'ı gösteriyordu.

Kadıköy'e vardığında saat tam 09:55 idi. Buluşma yerinde birkaç kişiye daha rastladı, ve hep beraber beklemeye başladılar. Beklerken bir yandan oyun muhabbeti yapıyorlar, bir yandan da "Nerede bu millet?!" gibisinden sorular soruyorlardı. En son 6 kişi olmuşlardı. Beklediler...Beklediler...Beklediler... Saat 10:45'i gösterirken beklemekten yorulup kafeye doğru yola koyuldular.

Saat 11:30'a doğru ancak toplanmışlardı. Yine de herkes halinden gayet memnundu. Muhabbet ediyor, geyik yapıyorlardı. Konudan konuya geçiliyordu. Yemekler yendi, oyunlar oynandı, şarkılar söylendi...Aksiyon hiç düşmüyordu. Hava kararmaya başladığında Moda'ya doğru yola koyuldular. Tekrar yemekler yendi, oyunlar oynandı, muhabbetin dibine vuruldu, kahkahalar havada uçuştu.

Ve o hiç istenmeyen vakit gelmişti. Ayrılık vaktiydi bunun adı. Ancak herkesin bildiği tek birşey vardı; bu ayrılık gerçek bir ayrılık değildi. Birkaç hafta sonra tekrar beraber olacaklardı, ve ondan sonra tekrar ve tekrar ve tekrar...

Eve dönmüştü artık. Vakti olsa ofise gidip sabaha kadar devam edeceklerdi muhabbete. Yine de geçirdiği günün ardından yüzünde mutlu bir ifade vardı. Böyle sevgi, saygı ve samimiyetin olduğu başka bir ortam daha olabilir mi diye düşünüyordu...

Yatağına girdi... Gözlerini kapadı...Yüzü gülümsedi...Uykuya daldı...

This entry was posted on Pazartesi, Aralık 17, 2007 at 11:45 ÖÖ . You can follow any responses to this entry through the comments feed .

1 yorum

Hani diyordum ya ruhum sizinle, ruhum sizinle diye. Pazar sabahı rüyamda buluşmaya gittiğimi gördüm, içeriğini tam hatırlamıyorum; ama çok eğlendiğimi hatırlıyorum. Daha sonra uyanıyorum ve saate baktığımda saatin 11 olduğunu görüyorum :P

Evet, evet fotoğraflardan gördük biz de, çok eğlenmişsiniz. Biz de bakarken eğlendik, bir de videolar olsa tam olacak^^

17 Aralık 2007 14:24

Yorum Gönder